26.9 terug naar huis !

Vancouver - Amsterdam

Vandaag helaas onze laatste dag in Canada

Gereden afstand vandaag: 175 km

Gereden afstand totaal: 3775 km

Na een ietwat onrustige nacht voor Erik werden we rond 6 uur/6.30 uur wakker.

Erik heeft ons een simpel ontbijtje gehaald beneden bij de receptie dat we in bed opgegeten hebben. Nog een paar emails beantwoord, een frisse douche genomen en de spullen naar de auto gebracht.

Iets voor 9 uur waren we al weer on the road. We hadden Bram de opdracht gegevens ons te leiden naar een Old Navy in het plaatsje Langley (ongeveer 30 km voor Vancouver), Onvoorstelbaar dat we daar zijn aangekomen, we dachten dat het zo ongeveer langs de snelweg lag (de meeste grote Shopping Malls zie je vanaf de autoweg liggen) maar we gingen links en weer rechts en weer links en dat voor ongeveer 15 km!!!! En……tot voor de deur precies werden we gebracht, we blijven het geweldig vinden zo’n navigatiesysteem.

Uiteindelijk heb ik, Reny bij Old Navy iets gekocht, dat is geloof ik in al die jaren nog nooit gebeurd. Meestal wordt er van alles voor Erik gekocht (zoals onze eerste stop aan het begin van de reis!!) of voor Dennis. Lara en Dennis hebben in New York ook van alles gekocht.

Daarna in die Mall wat rondgekeken (eigenlijk een beetje de tijd gedood) en dat was wel gezellig.

Daarna was het doel om als laatste de lunch bij onze favoriet Denny’s te nuttigen. Erik had het adres al in Nederland voorgeprogrammeerd en we dachten dat we iets buiten het vliegveld in een buitenwijk van Vancouver zouden belanden. Wat bleek echter, we kwamen gevaarlijk dicht bij Downtown Vancouver uit en jawel hoor, midden in Downtown, dat we uiteraard herkenden van de eerste 2 dagen, lag “ onze Denny’s”; zonder dat het onze bedoeling was waren we dus wederom midden in het centrum van het gezellige Vancouver. Toevallig een parkeerplek gevonden naast Denny’s (hoe regelen we het toch maar iedere keer weer) en we hebben wederom heerlijk gegeten

 

 

 

 

 

Vlakbij onze parkeerplaats waren ze opnames aan het maken voor “ Men in Trees” (weten jullie nog, in onze eerste week waren we in Squamish waar een groot deel van Men in Trees wordt opgenomen!!!), helaas hebben we niemand van de cast kunnen spotten anders hadden we die zeker op de foto gezet.

We hebben Robson street (zeg maar de Grote Staat van Vancouver) op en neer gelopen en nog even het hotel bezocht waar Huub een aantal jaren geleden gelogeerd heeft, zie foto. Heerlijk om weer even in Vancouver te zijn.

Daarna zijn we richting auto gelopen en naar het vliegveld gereden, auto netjes ingeleverd bij Alamo en aangezien we gisteren al online waren ingecheckt hoefden we niet in de rij te wachten maar konden gelijk onze koffers inleveren, geweldig!

Bij Starbucks hebben we genoten van onze laatste Frappuchino.

 

De vlucht ging heel voorspoedig. Om in Dennis zijn termen te spreken: wel waren we helemaal brak, slapen komt er toch niet of nauwelijks van maar dat hebben we naderhand tijdens de treinreis ietwat ingehaald.

Zoals andere jaren maken we aan het einde een samenvatting.

Canada is een geweldig land om vakantie te vieren, de natuur is denken wij bijna nergens zo mooi, als je tenminste van bergen, bossen, zee en meren houdt. We hebben in totaal 3775 km gereden en hebben prachtige dingen gezien, het een nog mooier dan het ander. 

De Canadezen zijn uitzonderlijk vriendelijk, men vraagt : how are you doing today? Maar met de bedoeling dat je ook een antwoord geeft (in de USA zegt men slecht: how are doing maar loopt bij wijze van spreken weg zonder op het antwoord te wachten).

Grootste WOW moment: Erik: het zien van de Californische zeeleeuwen, Reny: eerste zicht op Peyto Lake

Mooiste natuurmoment: beiden: Moraine Lake

Mooiste hotel:

Voor ons beiden geldt: het mooiste uitzicht van de kamer in Tofino

Het meeste "luxe": Ramada Inn

Gezelligste en ook grootste kamer Clearwater.

Beste gevoel: voor beiden zonder twijfel Clearwater, een heerlijke kamer, prima sfeer en een mooi park (Wells Gray Provicial Park), je kunt je ergens heerlijk voelen zonder dat echt te kunnen verklaren!!

Lekkerste diner: House of Noodles en Italiaans restaurant in Osoyoos

Lekkerste ontbijt: Smitty’s in Jasper.

Wat viel tegen: de prijzen van de hotels en de prijzen van de alcohol. Algemeen gezien is Canada duurder dan de USA, zeker nu de Amerikaanse dollar voor ons heel gunstig is en de Canadese dollar is ongunstig (geworden). Dat heeft ons er echter niet van weerhouden volop te genieten!

We hebben een super vakantie gehad en willen jullie nogmaals bedanken voor het meereizen, voor de leuke reakties op ons weblog, de lieve sms-jes en de emails, we vonden het erg leuk iets van jullie te horen.

Misschien tot een volgend weblog!!!

Groetjes,

Erik en Reny

PS: En waar de volgende reis naar toe gaat? Die is al geboekt, op 19 mei 2008 vertrekken we wederom naar Yellowstone in Wyoming!

Nu even goed gaan sparen...................

25.9 Hope

Hotel: Quality inn

Gereden afstand: 240 km

Vandaag hadden we een relatief korte rit. Eerst even met Lara gebeld en daarna lekker ontbeten in ons gezellige hotel. Helaas was de receptie-mevrouw er niet zodat we haar niet konden bedanken voor de prima tip betr. het italiaanse restaurant van gisteren.

Om even voor 9 uur zijn we weer vertrokken. Wederom een heel ander landschap dan de laatste dagen, een beetje een combinatie van droogte (net als in het zuid-westen, zie 2005) en toch heel veel groen en geel van de bomen, prachtig. Het klinkt afgezaagd maar het is hier echt schitterend!!

In het piepkleine plaatsje Princeton (hebben nog voor Dennis gekeken voor een T-shirt maar helaas niets toeristisch te vinden) hebben we dan eindelijk koffie gedronken bij een zaak die valt onder de categorie "zielige horeca", zie foto

 

Tijdens ons laatste stukje van ca. 80 km (ik schat dit, weet niet precies hoe lang dat was) kwamen we in een enorme mist terecht, heel vervelend voor Erik om te rijden maar gelukkig hadden we alle tijd dus we hebben lekker rustig gereden.

In Hope aangekomen zag ons hotel er ietwat knus/landelijk uit (als je graag een anoniem keten-hotel wil, niet echt wat je verwacht). We konden wel inchecken maar nog niet op de kamer dus we zijn eerst een broodjes Subway gaan eten en nog langs gegaan bij het visitor center. Voor de filmliefhebbers onder ons, in Hope is de eerste Rambo film (First Blood) opgenomen en ze hebben hier zelfs een "Rambo wandel route" , dat vonden wij toch ietwat te veel van het goede (lijkt bijna op een Hop on Hop off moment) dus dat toch maar niet gedaan. Wel zijn we even gereden naar de (voor de insiders?!?!) beroemde brug van Rambo en hebben daar een paar foto's gemaakt.

We hebben de troep uit de auto gehaald (jezus wat hebben we een troep gemaakt de afgelopen weken!!) en op onze enorme kamer gebracht.




Echt een geweldige kamer met een aparte badkamer, uiteraard! en nog eens een aparte badkamer met een wasbak en heeeeeel veel bergruimte voor toilettassen en aanverwante artikelen. In de slaapkamer nog een ijskast (fijn voor de laatste pilsjes van Erik, vandaag een record, 2,5 dollar voor 1 blikje!!!) en een koffie-apparaat, echt, van binnen lijkt het hotel totaal niet op de buitenkant, gelukkig!!!

Nadat we de kamer een beetje verkend hadden hebben we de koffers leeggehaald en opnieuw ingepakt. We hebben niet zo heel veel gekocht maar toch maar voor de zekerheid een klein koffertje gekocht als extra handbagage. Om aan het verzoek van Ingrid te voldoen, willen we jullie een kijkje in de auto gunnen zodat jullie een deel van de troep kunnen zien;

Erik was een beetje lichtjes in het hoofd (nee, hij heeft nog geen Budweisertje gehad) en ligt even een tukje te doen, ik ben het weblog aan het maken en zo meteen bekijken we samen de foto's, zijn er helaas niet veel vandaag.

Nu gaan we even relaxen in de whirlpool van het hotel




en dan is het op naar ons laatste diner van de vakantie, Home restaurant. Wederom een tip gekregen van die aardige mevrouw van gisteren dus we gaan ervan uit dat het nu weer lekker is.

En inderdaad, ik (Erik) ging voor de Mountain Mushroomburger, een bescheiden hapje;

Straks gaan we nog proberen online in te checken en onze boardingpassen te printen en dan hebben we morgen alle tijd om naar Vancouver te rijden. Het is ongeveer 150 km maar wel veel autoweg. We vliegen pas om 18.55 uur dus we hebben morgen alle tijd.

Als we terug in Nederland zijn, zullen we nog 1 verslag schrijven met de laatste dag, de vlucht en een samenvatting van onze bevindingen, dus nog even volhouden aub.

Voor de mensen die dat laatste bericht niet willen afwachten, willen we jullie allemaal bedanken voor het met ons meereizen, voor de leuke reakties op ons weblog, de sms-berichtjes en de prive-mailtjes. Zoals andere jaren gezegd, WIJ vinden het leuk een weblog te maken maar de reakties maken het voor ons extra leuk. Thanks en misschien tot (waarschijnlijk) vrijdag Nederlandse tijd.

24.9 Osoyoos

Hotel:Econolodge in Osoyoos

Gereden afstand: 470 km.

Zoals jullie aan het aantal km kunnen zien hadden we een lange reisdag vandaag.

Eerst lekker ontbeten in ons hotel, allemaal prima verzorgd in het Ramada hotel!!

Vandaag hadden we niet veel doelen, we zouden door Glacier NP rijden en wat van de uitzichten genieten en daarna door het kleine Revelstoke NP. Toen we echter in Glacier aankwamen was het zo enorm mistig dat we niet eens konden zien dat er bergen (met gletsers) waren, zo mistig was het. Gelukkig klaarde het na een half uurtje op en konden we van het mooie nationale park genieten.

 

 

 In Revelstoke national park wilden we eigenlijk een 26 (of 29) km lange weg rijden om zo de berg op te komen maar om de een of andere domme reden hebben we de afslag gemist. Omdat we echter al zo veel moois hadden gezien en een lange rit voor de boeg hadden (ons doel was Osoyoos), zijn we niet meer omgekeerd om de afslag te zoeken.

Even rondgekeken in het plaatsje Revelstoke dat er gezellig uitzag maar heel veel winkels waren dicht (net als bij ons op maandag) en weer door.

Het is hier zo ontzettend mooi, echt niet normaal. We hebben in totaal al meer dan 3.300 km gereden en we hebben nog helemaal nergens gereden waar het niet mooi was of waar het saai was, onvoorstelbaar. Als men van bossen, meren en watervallen houdt, is dit dus echt het ultieme land!!!!!

Onze rit bracht ons naar het subtropische gebied van Canada, de Okanagan vallei en was hier dus ook heerlijk mooi warm weer. Ter info, het is nu 16.30 uur en we zitten in de schaduw naast ons zwembad het weblog te maken en het is nog heerlijk, neeeee, we hebben niet de jas aan en de muts op!!

Maar terug naar de rit, onderweg kwamen we een barn tegen (een schuur dus), heel erg landelijk en tuttig met heel veel pompoenen en andere herfstachtige dingen.



Needless to say dat ik daar minimaal een foto van moest hebben.

 

Daar een beetje rondgekeken en Erik heeft een worst met sauerkraut gegeten (ook erg landelijk!!) en ik een pumpkin pie, jammie jammie.

En nadat we nog een hele tijd tussen de wijnvelden en fruitbomen-velden hadden gereden kwamen we eindelijk aan in het plaatsje Osoyoos en zijn ingecheckt in ons simpele maar gezellige hotel. Om jullie een idee te geven: toen we aankwamen zei ik dat we op internet een goede deal hadden gezien. De mevrouw aan de receptie zei dat dat alleen via internet kon en ze loodste ons gelijk de keuken c.q. internet-ruimte in zodat we de boeking online konden doen, is dat niet geweldig !!!

Nu zitten we zoals gezegd naast het zwembad (dat overigens al gesloten is vanwege einde seizoen) met borrel en laptop. De borrel bestaat ditmaal uit een Budweiser biertje voor Erik en een Margarita voor mij, het leven is mooi!!

Vanavond heerlijk wezen eten bij de plaatselijke Italiaan; Campo Marina, op aanraden van onze gezellige receptiemedewerkster.

Morgen onze laatste volledige dag en moeten we weer op zoek naar een hotel. Vandaag is dat prima gelukt, we maken ons dan ook geen zorgen voor morgen.

See Ya

E + R

 

23.9 Golden

Hotel: Ramada Limited Golden

Gereden afstand: 220 km

Vandaag zijn we helemaal happy. We zitten in onze hotelkamer van dit heerlijke Ramada hotel online, jullie geloven het niet !!!!!

Vanochtend toen we wakker werden regende het pijpenstelen dus we zijn nog maar even met een kopje koffie teruggestapt in ons warme bed. Uiteindelijk moesten we natuurlijk toch opstaan en we hebben ons bij Safeway iets te eten gehaald (Erik een dubbele kaastosti en ik natuurlijk een donut (overigens de eerste van deze reis!!) met een Starbucks koffie en een flesje OJ (jus d'orange) erbij.

Op weg naar Yoho National park regende het nog steeds die overging in natte sneeuw. Je zag echter onderweg dat niet zo heel hoog op de berg sneeuw lag en na een half uurtje rijden reden we dus door de sneeuw. Ik denk dat wij de eerste zijn die in de sneeuw hebben gestaan (OK, misschien zijn Helene en Rene die momenteel in Yellowstone zitten ons voor!!!) en het was toch wel weer leuk om tijdens de zomervakantie al sneeuw te hebben.

 

 

 

 

 

Ons eerste doel van vandaag was Spiral Tunnels Viewpoint. Het is hier zo knap gemaakt, allerlei tunnels door de bergen (voor de trein). Toevallig hadden we geluk, het begin van een mega lange trein komt al uit de bovenste tunnel terwijl het achterstuk van diezelfde trein nog een "verdieping" lager een tunnel in moet rijden. OK, het klinkt allemaal heel ingewikkeld maar ik hoop dat jullie het snappen.

Toen naar de Takakkaw Falls, ik hoor jullie denken "al weer een waterval!!!" en dat dachten wij ook wel een beetje maar het was wederom de moeite waard. Kijk maar naar de foto's

Toen hebben we de metropool Field bezocht (niet dus), in dat gat wil je nog niet dood gevonden worden. Gelukkig waren de hotels (die achteraf in de buurt van Field lagen) onbetaalbaar want hier hadden we echt niet willen zitten.

Natural Bridge was ons volgende doel. Aangezien we in het zuidwesten van de USA (zie 2005) al verschillende natural bridges hebben gezien verwachtten we hier niet veel van maar niets was minder waar, deze was echt de moeite waard:

Emerald Lake was ons laatste doel van deze dag, een mooi meer met wederom een wandeling rondom het meer. Geweldig mooi en lekker vlak, totdat die vervelende Canadezen weer een verrassing voor mij in petto hadden, aan het einde nog een flinke klim en dat na 5 km, dat had ik niet besteld !!!

 

Voor morgen en overmorgen zijn nog geen hotels geboekt. We zijn echter zo tevreden over dit heerlijke hotel dat we misschien in hun gids gaan kijken voor een hotel voor morgen, wie weet.

Hopelijk tot morgen.

22.9 Canmore

Hotel: zie gisteren

Gereden afstand: 35 km

Vandaag hebben we lekker ontbeten bij Smitty's, een oude bekende van ons vanuit Jasper. Voor de insiders, het lijkt een beetje op Denny’s, ook de menu kaart en je kunt de hele dag door alles krijgen (all day breakfast, all day lunch etc.)  Jullie willen ongetwijfeld weten wat we gegeten hebben: Erik had een Texas skillet (gehakt, met paprika, tomaat, scrambled eggs en gesmolten cheddar kaas) en ik had french toast met bosvruchten + slagroom, lekker light dus weer!!!

Het uitzicht vanaf onze hotelkamer:

 

Daarna zijn we richting Banff vertrokken en hebben eerst een route gereden langs Lake Minnewanka en daarna een leuke wandeling gemaakt  langs Johnson Lake, een vlakke wandeling met aan de ene kant het meer en aan de andere kant het bos, net eigenlijk als bij Lake Louise alleen konden we er nu helemaal omheen lopen.

Daarna nog een korte wandeling bij Vermilion Lakes en toen richting downtown Banff.

 

Een erg leuk toeristisch plaatsje met erg veel winkel. Een kop koffie bij Starbucks gedronken (nee, Lara, geen frappuchino dit keer!) en gelukkig een kadootje voor Lara gevonden. Uiteindelijk zijn we een klein hapje (echt waar!) gaan eten bij de Old Spaghetti Factory en toen via een korte wandeling terug naar de auto die we blindelings (zonder Bram) hebben kunnen vinden.

 

Nu zijn we op de kamer, het weblog aan het maken, in de hoop dat we het kunnen plaatsen en wel vanaf de parkeerplaats bij het Best Western Hotel. Gisteren even stiekem geprobeerd en wat blijkt, na een stressige internet-tevergeefs-probeer-avond, lukte het daar (in het donker) feilloos!!??!! Wat bleek vandaag, bij het Best Western hadden we geen bereik. Een beetje rondgereden (hoe inventief!!) en bij een ander hotel hadden we prima bereik. Ze hebben hier schijnbaar een soort inlogsysteem voor gasten en we konden voor 1 dag gratis inloggen met een naam (John Doe ingegeven, hoe verzinnen we het!!!!) en kijk, 100% bereik.

Als we terugkomen van ons internet avontuur wordt er uiteraard (en jullie weten het al) een borreltje gedronken (het is tenslotte zaterdag!) en dan is het weer tijd voor het diner, waarschijnlijk wordt het weer Smitty’s.

Morgen gaan we terug richting Lake Louise en dan via het mooie Yoho National Park naar Golden, dat weer in British Colombia ligt (dan winnen we weer een uur!!)

 

 

 

That’s it.

21.9 Canmore

Hotel: Bow Valley Motel

Gereden afstand: 115 km

Zijn we weer! Nog steeds vanuit het internet cafe (zie bericht Lake Louise!!)
Allereerst wil ik beginnen met te zeggen (en de mensen die ons het derde jaar volgen weten dat al) dat wel altijd eindigen met een overzicht van b.v. beste hotel, lekkerste eten etc.etc. We hadden ons voorgenomen om wat info te geven over de verschillen tussen de  USA en Canada. Nou 1 verschil wil ik nu al aangeven, het WIFI in de diverse hotels in de USA is ABSOLUUT beter. We hebben eigenlijk al vanaf het begin (na Victoria) problemen met het WIFI, of het werkt niet in de kamer (weten jullie nog dat Erik in wintersport-tenue op het balkon zat?!) of we krijgen geen verbinding omdat een code moet worden ingevoerd in onze laptop en dat dat niet werkt, kortom, wij zijn niet blij met het internet-gebeuren in Canada.

Daarbij wil ik beginnen met te vermelden dat ik 2 dagen geleden het hotel voor vanavond (Bow Valley in Canmore) pas heb geboekt. We hadden eerst een ander hotel geboekt en dat bleek vlak bij de spoorlijn in Canmore te liggen. Op een forum (Tripadvisor.com) werd aangegeven dat je ’s nachts daar behoorlijk last van kunt krijgen. Uiteraard willen we graag een goede nachtrust en in Nederland had ik al getwijfeld of ik zou omboeken.

Vlak voordat we vertrokken vanuit Nederland hadden we echter een nieuwe creditcard gekregen en bij het 2^e hotel kregen we te horen dat de reservering bijna geannuleerd was omdat onze opgegeven creditcard niet werkte (logisch niet want die hebben we niet meer). Ons werd geadviseerd alle hotels even te bellen en het nieuwe nr. doorgegeven. Ik heb bijna elke dag het volgende hotel gebeld en dat bleek allemaal geen probleem te zijn.

Toen ik echter in Canmore belde en gelijk vroeg of we vanwege het lawaai van de trein een kamer aan de andere kant van het hotel konden krijgen, werd me gezegd dat dat niet kon. Ik kon het proberen tijdens het inchecken?!?!  Het feit dat die man niet zei “ maar nee, dat lawaai valt nogal mee” gaf voor mij de doorslag. Ik heb het Bow Valley hotel geboekt en het reeds geboekte hotel geannuleerd.

Misschien vinden jullie dit allemaal niet interessant maar ja, ik wilde het toch even met jullie delen.

Zo nu naar het echte werk.

Vanochtend eerst het mooie Lake Louise bezocht, heel veel foto’s gemaakt en een prachtige (vlakke, hiephoi!!) wandeling van ca. 4 km gemaakt, heerlijk. Met het meer aan de ene kant en een prachtig bos (zonder al te veel beer-dreiging) aan de andere kant, genieten!!!

 

 

 

Daarna zijn we via de mooie Bow Valley Parkway (de oude weg naar Calgary die parallel loopt aan de hoofdweg) gereden en een aantal stops gemaakt.
Zo zijn we o.a. door de Johnston Canyon (zeg maar een kloof) gewandeld naar een mooie waterval. Een leuke wandeling van ongeveer 2 km, ook daar uiteraard weer foto’s gemaakt.

Toen kwamen we aan bij het toeristische plaatsje Banff, even leuk gewinkeld, een bakje chili gegeten bij de plaatselijke saloon en toen richting hotel. Het ligt midden in het kleine plaatsje Canmore, daar even rondgelopen en alvast het restaurant voor vanavond bekeken.
En wat denken jullie dat ik nog heb gedaan, zo ontzettend burgerlijk en huisvrouwen-achtig……….ja een wasje gedraaid in de wasserette!!!!! Erik zat wederom tevergeefs te proberen internet op te starten en ik heb een klein wasje gedraaid. Voor de dames: er waren heel veel mensen die allemaal gekleurde kleren in een machine stopte met de witte was: dat doen wij niet !!!!

Toen ik terugkwam op de kamer (de wasserette is ongeveer 10 meter van onze trap naar de kamer) bleek internet het nog steeds niet te doen, jammer!!

Maar uiteindelijk is het ons toch in het internet cafe gelukt om ook vandaag weer een bericht te plaatsen.

He he, het is weer gelukt.

20.9 Lake Louise

Hotel: Mountaineer Lodge

Gereden afstand: 262 km

Allereerst moeten we helaas mededelen dat dit waarschijnlijk de laatste dag(en) wordt dat we een weblog kunnen plaatsen. We hebben de laatste dagen zo veel problemen met de internet verbinding dat het niet leuk meer is. We zitten nu in Canmore (eigenlijk dus de volgende dag) al meer dan een uur in een internet cafe en een medewerker (toevallig een geemigreerde Nederlander!) heeft ons erg goed (geprobeerd) te helpen maar we krijgen het internet op de laptop niet aan de gang.

We zijn nu vanalles aan het proberen omdat de berichten al gemaakt waren in Word maar het duurt allemaal zo lang en hoe leuk we het maken van het weblog ook vinden, het genieten van onze vakantie gaat voor.

Nogmaals we gaan het proberen maar de kans is groot dat er niet veel berichten meer volgen. We zullen dan wel na terugkomst in Nederland e.e.a. afmaken.

Vandaag was ons doel Lake Louise Village over de wat wordt genoemd de mooiste weg van Canada, de Icefields Parkway. Deze weg loopt helemaal van Jasper naar Banff (de plaats waar we morgen naar toe gaan). Het is een schitterende weg met prachtige vergezichten; je rijdt als het ware tussen de enorme bergen door en aangezien het herfst is/wordt met heel veel gekleurde bomen tussen de naaldbomen in, geweldig !!! Op deze weg zijn diverse uitkijkpunten waar we de meeste bekeken hebben. We zullen er een aantal noemen.

 

 

 

 

 

 

 

Toen richting Columbia Icefield met de Athabasca gletser. Hier hebben we een korte maar zeer steile wandeling gemaakt richting de gletser. Onderweg wordt aangegeven hoe de gletser hoe langer hoe meer smelt; bordjes onderweg geven aan tot waar de gletser b.v. in 1982 en in 1991 kwam en dan schrik je echt wel. Zoals gezegd een behoorlijke klim en het was berekoud.

 

Toen op naar de Bow Summit met Peyto Lake. WOW, dit was me even mooi. Ook de weg hier naartoe ging enorm steil omhoog, we waren buiten adem en ietwat vermoeid maar het was absoluut de moeite waard.

Uiteindelijk kwamen we uit bij het piepkleine plaatsje Lake Louise Village waar we ons gelijk bij het visitor-center hebben gemeld. Een (kleine) plattegrond meegekregen en daarna konden we wederom gelijk inchecken in onze mooie grote kamer. Het restaurant waar we vanavond gaan eten (ja, er wordt ook nog gegeten vandaag) kunnen we zoals in Clearwater te voet bereiken.

Nadat we de spullen op de kamer hadden gedumpt zijn we even wat winkels gaan bekijken (er zijn er zo ongeveer 5 en dat noemen ze een Mall), nieuwe alcohol gekocht (wat is de alcohol hier toch duur, echt waar!!) en daarna zijn we naar het wonderschone Moraine Lake gereden.

We hebben een paar foto’s gemaakt en we zagen dat een aantal mensen een grote berg met enorme rotsen aan het beklimmen was voor de ultieme foto. Erik, stoer als hij is, ging natuurlijk ook de berg op om een paar shots te nemen. Nog een stukje gewandeld en wat bleek, je kon (weer met flinke klim, morgen zullen we wel spierpijn hebben!!) rond de berg rotsen via een soort van rotsig wandelpad ook tot boven komen, ha ha, had Klokkie voor niets geklommen (gelukkig was ik al op voorhand afgehaakt!!).

Schitterend uitzicht en (wij vinden zelf) mooie foto’s gemaakt.

 

Toen was het tijd om naar huis te gaan, lekker even borrelen, het verslag maken en de foto’s bekijken. Het was een lange dag (we zijn om 9 uur in Jasper vertrokken en nu is het 17.30 uur en we zijn net “klaar” .

Een lange dag maar een schitterende dag met wederom wisselend weer, wat bewolking (erg imposant om de bergen bijna dreigend te zien staan), af en toe wat zon en zelfs af en toe een sneeuwvlokje, ja……....we zijn in de Rockies!!